Pakje

 ik sta bij de deur van  mijn vriendin (  een, jonge  oud-leerling ).

Moet haar iets geven..

Pakjesbezorger staat op de stoep en vindt niet hoe ie aanbellen moet, 

maar ik weet    dit gelukkig wel.

 i.p.v. aanbellen, klop je bij dit huis gewoon 

op

het raam

 hij klopt     

 en 

tegelijk geven we ons pakje  

aan de vrouw des huizes

 voor

 m'n tip

hij bedankt  hij mij

met 

zijn brede  Afrikaanse glimlach

Inge  Deconinck

Schneider

om arm goed te revalideren,

 mag  ik  van kinesist een leuke oefening doen.

 moet  met mijn hand namen schrijven

 op 

behandelingstafel.

 een pijnlijke beweging, maar leuke oefening.

ik schrijf de namen van mijn zes kleinkinderen.

kinesist kijkt toe en zegt : je schrijft zelfs met krullende hoofdletters !

lachend antwoord ik : ik was destijds   juf en ken schoonschrift

 van

 Schneider.

Inge   Deconinck  

Courage

 

toen buurvrouw weduwe werd, schreef ik kaartje van medeleven.

't kaartje zomaar in de bus droppen, kon ik niet. Leek me te afstandelijk. 

'k wou het persoonlijk afgeven   omdat je in een gesprek dit des te meer medeleven tonen kan.

Ze was er oprecht dankbaar om.

Ken haar sinds jaren. maar het laatste jaar iets meer.

 Kwam ze vaak tegen : gewoonweg op de stoep    of soms ook  tijdens haar fietstochtjes   in de stad

Het viel me op hoe    ze steeds    oprecht vroeg   : Inge, hoe is het nu? 

En Ze Ook Tijd nam om  naar  het antwoord     te luisteren, wat uitzonderlijk   is in deze gehaaste     tijden.

Sindsdien groeide een  bijzondere  buren-vriendschap.

Net daarom wou ik haar  net daarom   bedanken met    een kaartje.

 Wou het in de brievenbus stoppen, maar die vond ik niet.

 m'n plan B lukte lukte   evenmin.

Gezien mijn revaliderende arm , kon ik niet tot   bij de bel.

Gelukkig  was er nog   'n     idee   voor  plan   drie!

Ik klopte op de ruit.

 Ze was oprecht    blij mij te zien.

toen ze mijn kaart   vond en  tekst las, was  ze zichtbaar ontroerd.

 Of ik koffie wou? was haar vraag.

   Als koffieleut zei ik : ja!

 we praatten over de dingen des levens   : mijn tegenspoed en ook de hare lagen

 op tafel 

naast de kopjes.

 ben  gelukkig  ben ik    ook een goed luisteraar denk ik)

Door mijn tegenslag en ook de ziekte van haar man (kanker), kwamen we op deze gedachte : dat mensen die gezond zijn zich eigenlijk  mogen gelukkig prijzen.

Daarna vertelde ze iets waarvan ik stil werd.  

Ze zei : ben, ook niet gezond. ik ben bipolair.

  Eerlijk, ik schrok, wat (liet het niet blijken).

 Ik nam tijd om luisteren en er  vragen over  te stellen.

Uit oprechte interesse    vroeg ik hoe erg het was. gelukkig voor haar  is  het onder controle   met medicatie.

Ze leek zichtbaar opgelucht dat es te kunnen vertellen

eerlijk, ik ben ik   blij dat ik het weet, want zonder je het beseft, kan je iemand  kwetsen.

Onderweg naar huis liep ik op een 'soort'   van wolkjes      in die zin :

heb iets kunnen betekenen voor m'n buurvrouw.

 ben de gave van het  empathisch  luisteren  naar iemand   niet kwijt, yes!

hert werkte   voor mij ook helend.: even naar ander drama luisteren, brengt het mijne naar de achtergrond    (zoiets)

ik ontdekte nieuwe vriendschap, yes twee!

k voel dat we nog vele kopjes zullen drinken om bij te praten over de dingen des levens.

bij hrt weggaan, wens ik haar veel courage

Babyblauw

 leuk toeval dat ik erbij sta als buurvrouw haar 'schatten' inlaadt voor rommelmarkt in de buurt.

ik zie een oud driewielertje" blinken 'wat mooi zou staan in mijn 'speelgoedmuseum'.

Wat een lieve :verassing ik krijg het!

4Is een aanvulling voor mijn collectie . Een van emotionele waarde,, gezien het haar eerste fietsje is emotionele waarde (haar eerste fiets )

is nu ook voor mij van emotionele waarde, dank je wel!

Meiske

Ben aan 't nagenieten van een compliment.

Vrouw die mij koffie serveert zegt ' aub meiske'.

ik antwoord lachend : ben meiske van 66 .

Weet nu eens te meer dat ik mij geen gedrocht mag voelen .

Oekraïne

Bij de lift merk ik man in de rolstoel.

Hij heeft problemen om de lift te nemen.

Ik wil 'm helpen en hij maakt mij meteen duidelijk dat ie mij niet begrijpt

hij zegt    het vreselijkste  woord uit 't heden    nl. ' Oekraïne. '

mijn enige  reactie was      om mijn hand naar mijn hart te brengen   om te tonen: ik leef mee.

hij leek mijn gebarentaal    te begrijpen.

 ik   kon 'm gelukkig wel helpen om op de knop te duwen   voor de lift

in z'n rolstoel kon hij er gewoonweg niet bij

was van deze ontmoeting  compleet stil en aangedaan.

ik vroeg me af of ie in   de rolstoel arriveerde   door de oorlog.

ik zal het nooit weten.

 ik vond het vreselijk   niks te kunnen doen voor de  duidelijk;  getraumatiseerde   man.            hij had een blik   om nooit te vergeten.

dat ik 'm niet negeerde  , was wellicht reeds   iets ^positief voor 'm, mag ik hopen.

Des te meer hoop ik dat ie  een plek heeft voor bed   brood en bad.

Kerstverhaal

  Heb niet de pretentie    sociaal werker te zijn, zeker niet !

Ben gewoon een vrouw met  beperkingen die mensen opmerkt tijdens  mijn wandelingen in de stad. 

Mensen om vaak  een verrijkend gesprek mee te voeren.

Na  wat ik zag gisteren, mag ik   alleen hopen dat in elke stad voldoende straathoekwerkers   op wandel gaan om straten te screenen   en daklozen op te merken   en      ze   ook   te helpen.

Zelf spreek ik graag mensen  aan , zonder onderscheid.

Neen,    toch niet want   één groep spreek ik nooit aan voor mijn eigen veiligheid ,   namelijk   de   alcoholisten.

Terug naar      een  kerstverhaal  wat  ik gisteren beleefde.

Na stappen in de kou, kreeg ik zin in koffie.   

In   cafetaria  warmde ik    vrijwel meteen op.

Onverwacht    gaf de uitbater zomaar  nog   eentje 

 en

zei : deze is van mij!

Dat vond ik   bijzonder hartverwarmend.

Terwijl ik  op taxi wachtte, merkte ik de Nigeriaanse man op met wie ik vaak  babbeltje sla.

 In Engels en gebroken Nederlands    redden we ons  meestal wat.

 Hij had duidelijk nood aan bad, bed     en brood, zoals steeds.

 Ik voelde me rijk: mocht met taxi    naar  huis     . Daar wachtte een heerlijk  middagmaal 

in warme  thuis.

 Ik had koffie gekregen als kerstcadeau. 

En   gaf mijn kerstcadeau door aan    deze Nigeriaan. 

Ik  schonk  'm wat geld   ( toevallig de  prijs    van m'n koffie)

en 

Zei : veel moed!

 Hij herhaalde hetzelfde   toen  hij mijn verlamde hand opmerkte.

 In taxi  twijfelde ik of ik hem met   wat    kleingeld  vernederde of hielp .

Ik hoop op het laatste.