zaterdag 26 november 2022

Bollywood?



 



Op terras zit  Indische   man.

Hij knikt vriendelijk, ik ook.

Hij drinkt koffie, ik ook  .

 Ik zie meteen twee  gelijkenissen   : we houden van koffie 

 en 

zeggen of  knikken  iedereen goeie dag .

Andere gelijkenissen volgen later.

Wij beginnen  een gesprek

Hij vindt het -net als ikzelf- gezellig.

Mag ik bij jou zitten ?vraag   ik.

Aan een tafeltje praat het tenslotte    makkelijker.

Hij zegt meteen : "jawel, mevrouw!"

Ik vraag uiteraard niet waarom hij bruin is van huidskleur.

 Zeg gewoon dat ie een mooi  Engels accent heeft.

hij vertelt     : 

ik ben Raoul, ik ben Indiër (wat   ik vermoedde)

daarna begint ie over zijn werk. 

 ik ben cineast.

spontaan denk ik aan Bollywood.

Dan floep ik het eruit :

ben jij ook    acteur     in Bollywood film ?

Hij moet er gelukkig om lachen.

Soms ben ik echt zo spontaan dat het grappig is.

Ik vul aan een zeg : 'je zou erin passen '

hij vindt het een leuk compliment.

Hij    moest er -net als ikzelf-   om lachen.

'Neen'    gaat ie verder: 

'ik maak documentaires. voor o.a.    Arte

Hij heeft mooi lang haar, net als een Indiaan. het woord gebruik ik, niet, gezien het racistisch klinkt.

Ik  zeg er iets positief   over en hij  heeft   meteen  een tip over hoe ze in India hun haren mooi en   glanzend  houden  ;  van kleins   af.

Hun geheim is  kokosolie. Zo leer ik alweer wat bij.

Het  gesprek gaat verder    over dingen des levens.

 en over hoe hij  is  tegen verspilling   i en leeft daar ook naar.


zijn verhaal hierover      is bewonderenswaardig. hij  leeft puur ecologisch.

Hij eet geen vlees.



Draagt zijn kleren tot ze op de draad versleten zijn. ik zou zeggen  zijn schoenen   ook (maar dit kan uiteraard   niet).

hij koopt nooit nieuwe kleren, maar shopt in de kringloopwinkel.

 ik vermoed (maar ach   is maar vermoeden)    dat hij in het  Indisch  gezin waaruit hij komt, leefde    op die wijze.



Het blijft    steeds boeiend om erover met onbekenden  

  van 

  gedachten te wisselen.


 Voor ik wegga  , bedank ik hem  voor   

    het boeiend gesprek   want dát was het echt wel !

Hij bedankt   mij    ook.


 


 we   eindigen het gesprek met deze   mooie gedachte:

Het feit dat mensen te snel oordelen op uiterlijk  : huidskleur, handicap enz.

  Op lieve, begripvolle manier  vertelt   hij    dat hij mijn verlamde arm had gezien, wat ik niet erg vindt . Hij had    tenslotte niet  had  gegaapt en  zei op vriendelijke manier. 


Ook dit was leuk :  de   hele tijd te switchen van Nederlands    naar Engels.


 Voor ik wegga  , bedank ik hem  voor       het boeiend gesprek ,   dát was het echt wel !!

Hij  bedankt   mij    ook.

ik zeg  tot slot   ook nog   : thank   for  'the happy' time.

want dit was het   ; zeker weten !



 ik zag Raoul vroeger vaak Zitten op terras. ik slenter tenslotte veel in   Kortrijk


 wie weet kom ik 'm nog es tegen en  filosoferen   we bij koffietjes over dingen des levens   .










.

Labels:

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage