Aan de bushalte kwam hij naast me zitten: man met getaande huid. Neen ik hield geen armlengte afstand , ben tenslotte niet bang. Hij spreekt over het weer: is koud he mevrouw. Ik beaam het. Voel me een beetje schuldig in mijn warme jas. De man heeft namelijk geen winterkleren aan. Helaas kan ik niks doen, behalve praten. In een gezellig gesprek verneem ik dat hij vluchtte uit Servië. En al ligt mijn aardrijkskunde ook wat overhoop: ik weet dat DIT Syrië niet is hoor... Hij is er trots op dat hij goed Nederlands praat. Hij werkt bovendien. Hij zegt dat ie massages geeft. Moet ik nu wél een armlengte houden? Neen, toch niet: ik voel me best OK. Hij vertelt ook iets heel leuks: dat zijn land al jaren niet Servië meer is, m...
Ontmoetingen in mijn stad