Afgelopen week ontmoette ik in de Nectar een vrouw met diep verdriet. Ze zag dat ik met één hand at en het gesprek kwam vrij snel bij trombose uit. ze vertelde over haar zus die ook een trombose kreeg. Ze had geen fysieke beperkingen, vertelde ze En toen kreeg ze tranen in haar ogen. Ze vertelde : mijn zus kan wel niet meer praten Het was onwennig om te horen Heb gewoon haar hand vastgenomen. (voelde goed aan, ook voor haar) Inge Deconinck
Ontmoetingen in mijn stad