G(een ) armlengte
Aan de bushalte kwam hij naast me zitten: man met
getaande huid.
Neen ik hield geen armlengte afstand , ben tenslotte niet
bang.
Hij spreekt over het weer: is koud he mevrouw. Ik beaam het.
Voel me een beetje schuldig in mijn warme jas.
Helaas kan ik niks doen, behalve praten.
In een gezellig gesprek verneem ik dat hij vluchtte
uit Servië.
En al ligt mijn
aardrijkskunde ook wat overhoop: ik weet dat DIT Syrië
niet is hoor...
Hij is er trots op dat hij goed Nederlands praat. Hij werkt
bovendien. Hij zegt dat ie massages geeft.
Moet ik nu wél een armlengte houden? Neen, toch niet: ik voel me best OK.
Hij vertelt ook iets heel leuks: dat zijn land al jaren
niet Servië
meer is, maar België!
Als ik ‘m nog es ontmoet ,
hoop ik dat ie reeds winterkleren
heeft, vooral nu het vriest.
Inge Deconinck
Labels: andere culturen