zaterdag 31 oktober 2015

My life story in een enquête

beeld: Heidi Vanlerberghe
Net als ik denk:


nu het buiten    grijzer en kouder wordt, zal ik geen verhalen meer kunnen plukken op straat
 
 

 
 
Net dan spreken  twee studenten  me aan:
 
 mevrouw, heb je even tijd voor een enquête?
 Ze vragen het zo enthousiast dat ik meteen mijn jawoord geef
 
 
De enquête  gaat over ouder worden en zorg
een onderwerp wat me gegoten zit en waarover ik door mijn ervaring toch het een en ander weet.
Hun eerste vraag is:  wat is jouw leeftijd?
 Ik ben nog geen écht oudje wat antwoordt: raad es!
Ik zeg gewoonweg    dat ik 59 ben...

 Beide studenten  nemen deze  enquête  heel enthousiast af.
  ze  luisteren oprecht naar mijn life story.
de jongeman zegt vol empathie      : life is not fair!
 
ik geniet onder de zon middenin een vragenuurtje(van een kwartier)  voor een enquête.
Ze bedanken me  oprecht  als hun vragenlijst is afgewerkt
 
 
 
Ik wens hen verder veel    succes in hun studies in de zorg en later een droom Job
met de glimlach wensen we elkaar een gezellige dag




Inge deconinck  
 


Labels:

donderdag 29 oktober 2015

Koffie verkeerd

beeld: An de Koninck



op een hellend vlak
 
 rolt kopje van tafel
 
  
&&
 
  
fietser passeert over een van de scherven
scherf brengt hem geen geluk
wel een platte band
dronk ik koffie verkeerd?
 
&&&

weemoedig bij de Bushalte

beeld: Marc Lemaitre
bij      de bushalte valt hij    me op
hij, een man uit Afghanistan of elders in de   wereld
weemoedig zit hij daar.
 
&&
 
hij    schenkt me een vriendelijke blik
Ik glimlach terug
hij   wenkt me
Ik kom dichterbij
vermoed      dat hij    zijn   verhaal kwijt wil
 klopt volkomen, blijkt wat later 
 
&&
 
Ik spreek hem toe in alle talen die ik ken:
Nederlands, Engels
Geen antwoord komt
&&
Ik  geef niet op
ontdek als bij wonder
dat hij    Frans begrijpt
helaas  kan hij  niet meer praten
tranen  rollen        over zijn wangen
 
&&
in gebarentaal laat hij    me verstaan dat je niet spreken kan
  toont een vreselijk litteken   aan  zijn keel
schraapt klanken bijeen
dit grijpt me naar de keel
 
 
&&
 
Ondanks een –voor anderen-    vreemde    communicatie- hadden we een heel menselijk gesprek
Ik spreek Frans
 hij gebarentaal
  
&&
 
Ik neem mijn bus
 
hij    wuift me na
nu tranen over mijn wangen






&&
 
zijn     verhaal zal ik nooit weten
zijn  melancholische ogen nooit vergeten
 
&&
 
thuisgekomen
val ik in de sofa neer met  een dubbel gevoel:
tristesse:   omdat ik weinig als niks kon doen voor 'm 
 
 
geluk: omdat ik een manier van communiceren vond
en  
   een glimlach toveren op zijn gezicht









Inge Deconinck


 


Labels:

zondag 25 oktober 2015

Muzikale glimlach


 

 
zon werpt haar blik op een pleintje


ze   schijnt vrolijk 
 

 
 
Ik werp mijn blik en mijn luisterend    oor op  musicerende man
prachtige zangstem
swingende muziek



een gitaar zien en niet kunnen bespelen

arm nog pijnlijker
in een kortverhaal kom ik 
op verhaal
 
 
 
Hij zingt een lied voor me:

https://www.youtube.com/watch?v=zmwue6Jq4KA






even vergeet ik mijn misère
onder de muzikale zon



 op mijn lippen 
  muzikale   glimlach  










Inge Deconinck  
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Labels:

donderdag 22 oktober 2015

Geweldige fietser

beeld: Roberto Barbierato

 

 




onderweg    vaak ‘geweldige’ fietsers waarvan ik soms bang ben
ze maaien me net vaak bijna   van de weg af
echte wielerterroristen
verdomd   toch
och en och 
 


  
onlangs  gelukkig     een   écht geweldige fietser:


ik   wacht reeds te lang  aan het zebrapad om over te steken
geen automobilist vriendelijk   om me over te laten  
och en och  


yes en yes!
fietser stopt zomaar
plaats snel zijn fiets tegen de gevel van een   huis
helpt me de straat over

 

 

 

deze echt ‘geweldige 'fietser  
krijgt     
dit kortverhaal
als dank






Inge Deconinck  

Labels:

woensdag 14 oktober 2015

Londen in kortrijk

beeld: Roberto Barbierato
 
 
koffie op een terras
muzieknoten hoorbaar dichtbij




nieuwsgierig naderen
en
muzikanten uit Londen ontmoeten
luistergenot tonen met een glimlach en wat centen



  
 
een gitaar leunt tegen een    bank
   vanbinnen huil  ik
 kom kort    op verhaal 
 
spontaan neemt een van de muzikanten mijn gezonde    hand vast
zegt terecht 

 it must be hard, madam   


 
een muzikaal moment dat mijn dag opluistert;, yes!









Inge Deconinck  

Labels:

maandag 12 oktober 2015

Diabolo

Op de Veemarkt lopen
  meteen straatanimatie zien
  man speelt uitbundig met een diabolo
 prachtige trucjes
 
 
 
het tafereel versiert mijn stad
betovert me even
 

 
hij   vertelt  een mooi verhaal:
 komt van Lille met de fiets naar Kortrijk
is hier leuker optreden dan in eigen stad
hij jongleert verder

 
Hij is geld waard
Ik geef er    ‘m dan ook wat
 
 
 
Inge Deconinck 


Labels:

zondag 11 oktober 2015

Aan de leiband




  op  een hete zomerdag
wandel  ik in mijn buurt
iets bijzonders zie iets bijzonders
neen;ik heb geen zonneslag





zie twee vrouwen hun paard uitlaten
net zoals je met een hond zou doen
hun paard aan een touw
ze wandelen zomaar gezellig op de stoep



uit interesse
spreek ik ze aan.
Ze doen dit blijkbaar vaak
liefst in het park
maar daar werden ze wandelen gestuurd
nu wandelen ze op de stoep 
en 
  op straat








paarden zijn mijn lievelingsdieren
vandaar spreek ik wens uit:
mag ik het paard aaien alsjeblieft?
de twee vrouwen knikken vriendelijk insgelijks
Ik aai het paard
wauw een gelukzalig moment
van top tot teen voelbaar 
wauw en wauw!



op roze wolkjes draaf ik naar huis









Inge Deconinck


Labels:

zaterdag 10 oktober 2015

Turks gebak

beeld: Marc Lemaitre
 
 
 
een fietser rijdt me voor de vierde keer in een week bijna    omver
ik schrik
 
 
 
 
 
 
hij roept: niet bang zijn mevrouw!
 
 
 
 
hij vermoedt dat ik bang ben omwille van zijn origine
hij komt van Turkije
 
 
 
 
 
ik maak duidelijk dat ik niet bang ben
maar ik me rot schrok
om mijn mank zicht
 
 
 
 
 
 
hij rent een bakker binnen in de Zwevegemstraat
 
 
 
  trakteert me op  Turks gebak





 Inge Deconinck  
 
 
 
 
 


Labels: