Op ter
ras zit Indische man.Hij knikt vriendelijk, ik ook.
Hij drinkt koffie, ik ook .
Ik zie meteen twee gelijkenissen : we houden van koffie
en
zeggen of knikken iedereen goeie dag .
Andere gelijkenissen volgen later.
Wij beginnen een gesprek
Hij vindt het -net als ikzelf- gezellig.
Mag ik bij jou zitten ?vraag ik.
Aan een tafeltje praat het tenslotte makkelijker.
Hij zegt meteen : "jawel, mevrouw!"
Ik vraag uiteraard niet waarom hij bruin is van huidskleur.
Zeg gewoon dat ie een mooi Engels accent heeft.
hij vertelt :
ik ben Raoul, ik ben Indiër (wat ik vermoedde)
daarna begint ie over zijn werk.
ik ben cineast.
spontaan denk ik aan Bollywood.
Dan floep ik het eruit :
ben jij ook acteur in Bollywood film ?
Hij moet er gelukkig om lachen.
Soms ben ik echt zo spontaan dat het grappig is.
Ik vul aan een zeg : 'je zou erin passen '
hij vindt het een leuk compliment.
Hij moest er -net als ikzelf- om lachen.
'Neen' gaat ie verder:
'ik maak documentaires. voor o.a. Arte
Hij heeft mooi lang haar, net als een Indiaan. het woord gebruik ik, niet, gezien het racistisch klinkt.
Ik zeg er iets positief over en hij heeft meteen een tip over hoe ze in India hun haren mooi en glanzend houden ; van kleins af.
Hun geheim is kokosolie. Zo leer ik alweer wat bij.
Het gesprek gaat verder over dingen des levens.
en over hoe hij is tegen verspilling i en leeft daar ook naar.
zijn verhaal hierover is bewonderenswaardig. hij leeft puur ecologisch.
Hij eet geen vlees.
Draagt zijn kleren tot ze op de draad versleten zijn. ik zou zeggen zijn schoenen ook (maar dit kan uiteraard niet).
hij koopt nooit nieuwe kleren, maar shopt in de kringloopwinkel.
ik vermoed (maar ach is maar vermoeden) dat hij in het Indisch gezin waaruit hij komt, leefde op die wijze.
Het blijft steeds boeiend om erover met onbekenden
van
gedachten te wisselen.
Voor ik wegga , bedank ik hem voor
het boeiend gesprek want dát was het echt wel !
Hij bedankt mij ook.
we eindigen het gesprek met deze mooie gedachte:
Het feit dat mensen te snel oordelen op uiterlijk : huidskleur, handicap enz.
Op lieve, begripvolle manier vertelt hij dat hij mijn verlamde arm had gezien, wat ik niet erg vindt . Hij had tenslotte niet had gegaapt en zei op vriendelijke manier.
Ook dit was leuk : de hele tijd te switchen van Nederlands naar Engels.
Voor ik wegga , bedank ik hem voor het boeiend gesprek , dát was het echt wel !!
Hij bedankt mij ook.
ik zeg tot slot ook nog : thank for 'the happy' time.
want dit was het ; zeker weten !
ik zag Raoul vroeger vaak Zitten op terras. ik slenter tenslotte veel in Kortrijk
wie weet kom ik 'm nog es tegen en filosoferen we bij koffietjes over dingen des levens .
.
Labels: andere culturen