Foto's

zonnig weer lonkt  me naar het park.

had  er   een bijzondere ontmoeting met 

een  vrouw

een heel vreemd toeval, vond ik achteraf. Wat akelig zelfs

ze was er   aan het fotograferen .

ik vertelde dat ik elke dag naar het park kom

wandelen is nu eenmaal leuk en is goed

 om mijn been te oefenen.

 ik kom op verhaal als ze ook mijn verlamde    arm ziet

ze was zichtbaar geraakt

. ze vertelde : ik heb de mijne niet meer. hij overleed aan een hersenbloeding

ik schrok...

Wat onhandig heb ik me geëxcuseerd. (zei gewoon :   sorry dat ik dit naar boven haalde)

 ze zei  meteen   dat het  niet  nodig was me te excuseren omdat ik het niet weten kon.

een vreemd en ietwat akelig toeval toch?

ze  zei vooral : wees blij dat je er nog bent  . 

ik heb de mijne niet meer.   

als ik het moeilijk heb, 

zal ik haar woorden herhalen. ze heeft tenslotte gelijk!

op het einde zei ze : wie weet ; ontmoeten we elkaar nog es

 en inderdaad  ,  wie weet

Inge Deconinck