elke week drink ik koffie
in
cafetaria
van
sociaal
project
bij het betalen, laat ik munten vallen.
Ober helpt me meteen
ik zeg : met 1 hand is het lastig.
hij antwoordt : ik weet het. heb dat ook
had het niet echt gezien
had gewoonweg enkel de vriendelijkheid opgemerkt .
en dat telt!
IK stel meteen de vraag : ben je zo geboren?
jawel, was zijn antwoord
ik reageerde : het is net zo erg dan.
met veel handigheid serveert ie me een
lekker kopje
en zegt : jawel het is erg !
het kort gesprek
gesprek over hoe
wij zo'n beperking ervaren,
is voor allebei een klein geluk: lotgenoten onder elkaar.
doch voor hem is he veel zwaarder : jij heeft ook mentale beperking
Ik wandel verder de stad
in.
kom volgende week terug
voor
vriendelijke
koffie
Inge Deconinck
Reacties
Een reactie posten