Doorgaan naar hoofdcontent

Ontmoeting met Monique op trein Kortrijk -Gent

beeld: Tine Lemaitre






Hello Inge,
Misschien verrast door dit mailtje, maar sorry, ik kon niet anders….
Ik ben de vrouw, die deze morgen, samen met u (of jou?) op de trein zat richting Gent .
Voor mij was deze ontmoeting echt  onverwacht,  of raar….  want normaal ben ik ook nogal terughoudend en zoek in niet zo gauw contact met “vreemde” mensen.
Toen je met aansprak, deze morgen, was mijn eerste reactie “hoe raak ik hier weg….”
 En nu ben ik zo blij dat ik met jou dit  gesprekje kon voeren.
Intussen heb ik enkele gedichten van jou gelezen in “leeslinten” en stuk voor stuk spreken  ze me  aan…
Is dit nu toeval ?? of moest dit ??
Dank voor het mooie moment dat je me gaf vandaag !
Monique  



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Zwaantjes

Lentewandeling in park is altijd zalig. Als ik zwaan met kuikentjes zie, raak ik betoverd. Op bankje geniet ik van   ontroerend tafereel. Even   verder  m erk ik hoe   een zwaan 'n  vrouw  aanvalt. begrijp meteen waarom.  Ze had  'n kuikentje  gestolen Ik wil geen agressie uitlokken,  maar wijs haar toch  terecht. gelukkig droop ze af. ik had bijna ook geblazen   😎 Inge Deconinck

Provence

    Het is zomerweer en markt.  Man speelt accordeon Ik voel me  in   Provence. Ben gefascineerd   en  vraag  of ik naast  'm  mag zitten.   Het stoort 'm niet,  gelukkig . ik luister  en  observeer tegelijk. . Tijdens pauze   stel ik  vraag die op mijn lippen ligt : of hij met de ene hand akkoorden speelt en met de andere de noten? Zijn jawoord  klinkt    als muziek   in mijn oren.  Ik stap tevreden verder   omdat mijn muzikale kennis nog     intact is: yes ! Inge   Deconinck 

Fietsertje (Mercedes)

lenteweer lacht.   Hele buurt komt naar buiten, ook de eerste fietsertjes. Het kleinste kan net fietsen en valt   eventjes.  Ik stap mee tot bij  haar mama. Dan zegt Mercedes iets bijzonder  : mama ,  ik zal oppassen voor Inge! ben meteen  ontroerd. Inge Deconinck