Kortrijkse babbels

   Heb niet de pretentie    sociaal werker te zijn, zeker niet ! Ben gewoon een vrouw met  beperkingen die mensen opmerkt tijdens  mijn wandelingen in de stad.  Mensen om vaak  een verrijkend gesprek mee te voeren. Na  wat ik zag gisteren, mag ik    alleen hopen dat in elke stad voldoende straathoekwerkers   op wa ndel gaan om straten te screenen    en  daklozen op te merken   en      ze   ook   te helpen. Zelf spreek ik graag mensen  aan , zonder onderscheid. Neen,    toch niet want   één groep spreek ik nooit aan voor mijn eigen veiligheid ,   namelijk   de    alcoholisten. Terug naar      een  kerstverhaal  wat  ik gisteren beleefde. Na stappen  in de kou, kreeg ik zin in koffie.   ...

Omdat ik mijn gsm niet meehad (waars alle tel nummers inzitten van elke taxichauffeurs die ik    ken), was de secretaris zo vriendelijk  iemand voor me op te bellen. In  taxi   leer ik een   jonge,  vriendelijke Afrikaanse man kennen. Hij vroeg welke job ik vroeger      deed.  Ik vertel  kort  over mijn school. wist niet of ie Marokkaans was (speelt geen rol).  Maar,  hij was zeker van  Afrikaanse origine. Ik vertel het verhaal van oud-leerlinge   die me helpt in huishouden omdat ze dankbaar is  dat ik geen racistische  juf was. Plots verandert   zijn stem i n  andere toonaard. Een adem later wist ik dat het  een jeugdtrauma    betrof,  Een   leerkracht        destijds in de humaniora beging   een zware  beroepsfout. In de periode van    9/11  had zijn heerkracht hem en ...

  Op ter ras zit  Indische   man. Hij knikt vriendelijk, ik ook. Hij drinkt koffie, ik ook  .  Ik zie meteen twee  gelijkenissen   : we houden van koffie   en  zeggen of  knikken  iedereen goeie dag . Andere gelijkenissen volgen later. Wij beginnen  een gesprek Hij vindt het -net als ikzelf- gezellig. Mag ik bij jou zitten ? vraag   ik. Aan een tafeltje praat het tenslotte    makkelijker. Hij zegt meteen : "jawel, mevrouw!" Ik vraag uiteraard niet waarom hij bruin is van huidskleur.  Zeg gewoon dat ie een mooi  Engels accent heeft. hij vertelt     :  ik ben Raoul, ik ben Indiër (wat   ik vermoedde) daarna begint ie over zijn werk.   ik ben  cineast. spontaan denk ik aan Bollywood. Dan floep ik het eruit : ben jij ook    acteur     in   Bollywood film ? Hij moet...

    op bankje in de zon    wacht ik op   vervoer. Naast mij komt Marokkaanse vrouw zitten. Aandachtig keest ze een boek.  Ik vermoed dat ze student is.  en vraag   : ben je aan het studeren?  Duidelijk bang voor mijn reactie , zegt ze   : ik bestudeer de Koran. Ik toon meteen mijn  interesse  omdat  ik respect heb voor ieders geloof,  en ik   maak  ook   geen onderscheid in  huidskleur. Het is  tenslotte de mens  die telt. Het wordt een boeiend gesprek. Soms vlot het  moeizaam. Ze komt     uit Marokko komt en   woont  hier nog niet  lang . Haar Nederlands is nog niet zo  rijk. Ze volgt wel cursus . Tijdens het gesprek   doet ze een mooi gebaar; en gaat met haar hand naar het hart en zegt dat    het gesprek   deugd doet. D...

Na verre wandeling rust ik in de zon op bankje. Klas kleuters van 4 jaar komt voorbij. Ik zeg  elk kindje : 'hallo !' Onverwacht krijg ik een high five van een kleuter. En de hele wandelrij volgt. dat is wat kinderen graag doen : elkaar   nadoen .  een wave   van  high five ! onverwacht valt laatste kindje  in  m'n armen   en  geeft  een knuffel. glimlachend om deze high five van goud   stap ik naar huis

  Al heb ik kleren genoeg, toch merk ik   begin van de zomer dat    ik twee  kledingstukken  echt  wel te kort heb : praktische zomerjurkjes    en  nachtjaponnen. In  prachtig weer  ga ik te voet naar centrum.  het  is  een leuke, niet al te verre wandeling van mijn huis.  in winkelcentrum   sprokkel    ik   mijn zomercollectie  bijeen .  Vereffen  rekening en wandel naar buiten richting zomerweer. Een straatmuzikant op de hoek   trakteert op vrolijke muziek. Ik trakteer 'm op wat kleingeld. Net als ik verder stappen wil, vraagt vriendelijke vrouw mij : kan ik helpen , mevrouw?  Ik begrijp waarom ze het vraagt want ik zeul tenslotte met 1 arm met zak kleding én mijn  zware   handtas. Dan verklapt ze me dat ze me sinds jaren kent van een terrasjes in de stad. Ik val nu eenmaal op  en doe ook vaak terrasjes. Enfin, ik antwoord...

 op wandel in de stad, merk ik jong koppel op  in   nogal hoog  oplaaiende  ruzie    De man   gaat nogal, luid en dreigend te keer. (enkel verbaal) zijn vriendin   zit   lijkwit  ineengedoken. ik wil geen getuige    zijn van nog erger dan dit. Ik pas toe wat  lk ooit   in   les  psychologie leerde   IK  leerde je  dan  best toont dat iemand het ziet.  Dat haalt ze uit hun colère, meestal toch. Ik vraag   vrouw: gaat  het ? Dat leek me het beste vraag  De  vriend was   zichtbaar geschrokken, gelukkig.  ze antwoordde   : ja mevrouw, bedankt om te vragen.  de     ruzie kalmeerde. of het verder   stiller bleef,  zal ik nooit weten. De vrouw van een koppel dat  toen  net achter me liep, ...

 Heb zin om  tijdens wandeling in de stad    even  te  pauzeren. Heb   een bankje in zicht waarop jonge Afrikanen zitten.  Ik ben niet bang    van mensen met kleurtje en ga ernaast zitten. Een van hen begint  een   vriendelijk gesprek en zegt   : "Je kan er niks aan doen dat je zo'n hand hebt, mevrouw.  Na een tijd voel ik geheel  onverwacht  zijn hand   in mijn lenden. Hij zegt  tegen     zijn maten : Kijk, dat is mijn nieuw schatje ! Neen, was nog steeds niet bang en zei gewoon: ik moet door hoor : mijn schatje wacht op mij ! ! Hij  had duidelijk niet zo'n rectie verwacht  Weg was ik naar mijn schatje.  Als 66 jarige    een lenden-kneep    krijgen van 40-jarige man is toch opmerkelijk  .  Ergens    vond ik het wel aangenaam.  Als   ik dat verhaal aan mijn kinesist vertel, l...

  vrijwilligers van Pax Christi    staan   op een plein om aandacht te vragen voor de gevaren van  kernwapens. Ik luister aandachtig. Lang staan, is niet aan mij besteed. ik wandel nog wat rond. toen ik zag dat één van hen gitaar speelde, kwam ik weer dichtbij  Hij begon zijn uitleg wederom. ik zei  vriendelijk  : ik hoorde   je uitleg reeds, sorry Hij wist het niet. Zijn maat zei :   ze is    nochtans   is het eentje dat      je  zou onthouden ! Deze opmerking deed   me stralen. daarna Werd ik getrakteerd   op deze mooie song :  All we are saying; give peace a chance. 

  onbekende jonge man   geeft me een  vind-ik- leuk-   duim. mijn hand heeft namelijk een verlamde versie. hij kon dit niet weten hij vermoedde    dat ik 'm   likte   vond het een vrolijke    situatie. De man had gewoonweg niet door : grappig  toch?

  kom terug van de toiletten.  Vrouw spreekt me aan: mevrouw, bent u hier vrijwilliger?  Fantastisch dat Zij over      mijn beperkingen heen  keek.   neen, ze zag het niet. 'k was vereerd   ; ik als vrijwilliger!  ik antwoordde   : was dit maar  waar ze ging verder : is gewoon omdat ik melden wou dat een tapijt Los ligt.. ik was bijna gevallen en das niet nodig  viel   al es. ze toont haar   verband. ik vraag : je arm geneest toch?   ze knikt ik zeg : de mijne niet och, ik vertel mijn tragisch verhaal niet. wil hert iet aan iedereen kwijt tenslotte. soms past het in het gesprek, soms niet.

is het toeval of voorbestemd.  ik weet het niet. op zonnig terras en raak   ik   in gesprek met 3 vrouwen. met 1 van hen  begin ik een boeiend   gesprek. ze   komt op verhaal. Haar man kreeg ook een herseninfarct   , maar kan niet meer stappen, noch  praten .  Hij heeft afasie  ben er  stil van. op zo' moment   denk ik ;:ik heb nog geluk.   in mijn ongeluk: ben  zelfredzaam: praten en stappen lukt !

 Op terrasje in de zon geniet ik  bij koffie.  'n  koppel komt naast me zitten.  De vrouw herken ik;, denk ik Ze zegt dag Inge Deconinck. Vraagtekens  hollen door mijn hersenpan. Ben verwonderd dat ze mijn naam kent. ze verduidelijkt meteen . ik was verpleegster in de kliniek waar je revalideerde   en herinner het me goed. Je verhaal trof me vooral gezien we leeftijdsgenoten zijn. Je was zo jong Ze stelt ook deze mooie vraag : klopt het dat je toen naar het huwelijk van je zoon mocht nog tijdens je opname? ik antwoord dat ze het goed herinnert. ze vond dat  toen zo jammer dat ik op zo'n manier erbij moest zijn. ik herinner me ook je prachtige    poëzie, gaat ze verder. Schrijf je nog?  ik vertel volmondig ja. Ik zal   er weer erin bladeren, antwoordt ze. Dan komt ze  zelf op verhaal.    Moet  m'n   tranen bedwingen. Ze kreeg een tumor...

Hallo, zegt ze ik antwoord hallo. Ze dacht dat ze me herkende. gezien ze blind is, kon ze mij niet zien.  dacht dat ik een bekende was ik vermoedde haar blindheid,  gezien haar zonnebril. ze is onderweg naar huis, net als ikzelf gezien we dezelfde kent op moeten,  wandelen we samen En knopen een bijzonder , verrijkend   gesprek aan ik vertel dat ik ook beperkingen heb . Maar, vertel niet uitgebreid. ze heeft tenslotte zwaar lot te dragen Wil eerder luisteren naar haar verhaal,  dan het mijne te vertellen ik zie dat ze nog bitter jong is en vraag haar leeftijd ze is inderdaad 41 jaar. en zo te zien heel zelfstandig. Mijn bewondering groeit. Ze komt op verhaal.  ze vindt het blijkbaar gezellig  te babbelen   tijdens het wandelen, net als ik. Haar ouders zagen nooit  dat ze blind was.  P as in  het eerste leerjaar is het  ontdekt.  Met  trots vertelt ze dat werkt en een dochter heeft...

in wachtzaal moeten handen worden ontsmet voor corona vrouw merkt meteen mijn probleem en duwt  voor mij op de flacon ik bedank ze meteen. mooi, als mensen zien dat ze hulp kunnen bieden. Ik    was vroeger net  zo. ze gaat binnen bij de arts.  andere vrouw in wachtkamer knoopt een gesprek aan: "mevrouw, we beseffen niet hoeveel we onze beide handen nodig hebben " ik antwoord eerlijk dat ik het destijds ook niet besefte en kom  kort  op verhaal. ze antwoordt : gelukkig kan je nog goed gesprekken aanknopen dankbaar voor ontmoetingen met beide vrouwen stap ik  vrolijk   binnen in dokterskabinet binnen

  bij een ingewikkelde ingreep  zegt   tandarts: mevrouw , de lengte van zo'n tand zien we zelden hij is buitengewoon past dan goed   bij mij ,antwoord ik. tandarts   lacht en zegt :   uw humor, schitterend, mevrouw !

  tijdens dagelijkse wandeling in de stad, ontmoet ik 2 vrouwen de ene duwt de ander   voort in een rolstoel. ze heeft  zichtbaar moeite bij het gootje ik knoop een gesprek aan en zeg: niet makkelijk hé zo'n gootje? verwonderd hoor ik hun verhaal aan ze kregen allebei een hersenbloeding. leerden elkaar kennen in revalidatie en werden goeie vriendinnen ze hebben allebei eenzijdige verlamming. een wonder dat de ene haar hand gebruiken ken (gezien toch verlamd) .  zij kan stappen omdat ze aan rolstoel houvast heeft mooi verhaal hoe ze elkaar helpen zoals ze lachend   zeiden : twee halve kunnen één zijn vrouw in rolstoel voegt eraan toe   : ik was tandarts, mevrouw ze waren beiden ook op jonge leeftijd, net als ikzelf; begin hun 50-ste getroffen. zoals ze voor elkaar zorgden, dacht ik eerst dat ze lesbisch waren. ik kom ook op verhaal.  z...