Doorgaan naar hoofdcontent

twee halve zijn één


  tijdens dagelijkse wandeling in de stad, ontmoet ik 2 vrouwen


de ene duwt de ander   voort in een rolstoel. ze heeft  zichtbaar

moeite bij het gootje


ik knoop een gesprek aan en zeg: niet makkelijk hé zo'n gootje?

verwonderd hoor ik hun verhaal aan

ze kregen allebei een hersenbloeding. leerden elkaar kennen in revalidatie en werden goeie vriendinnen





ze hebben allebei eenzijdige verlamming. een wonder dat de ene haar hand gebruiken ken (gezien toch verlamd)

.  zij kan stappen omdat ze aan rolstoel houvast heeft

mooi verhaal hoe ze elkaar helpen

zoals ze lachend   zeiden : twee halve kunnen één zijn




vrouw

in rolstoel voegt eraan toe   : ik was tandarts, mevrouw

ze waren beiden ook op jonge leeftijd, net als ikzelf; begin hun 50-ste getroffen.

zoals ze voor elkaar zorgden, dacht ik eerst dat ze lesbisch waren.


ik kom ook op verhaal.

 ze zeggen terecht dat ik geluk heb dat ik mijn plan kan trekken

ik voeg eraan toe dat ik ook een goede man heb. ze antwoorden: wij ook!

ben blij dat ik hen aansprak, weer een verrijking !



op het einde van gesprek, vergelijken we onze gehavende handen. dIt voelt gewoonweg goed




Reacties

Populaire posts van deze blog

Zwaantjes

Lentewandeling in park is altijd zalig. Als ik zwaan met kuikentjes zie, raak ik betoverd. Op bankje geniet ik van   ontroerend tafereel. Even   verder  m erk ik hoe   een zwaan 'n  vrouw  aanvalt. begrijp meteen waarom.  Ze had  'n kuikentje  gestolen Ik wil geen agressie uitlokken,  maar wijs haar toch  terecht. gelukkig droop ze af. ik had bijna ook geblazen   😎 Inge Deconinck

Provence

    Het is zomerweer en markt.  Man speelt accordeon Ik voel me  in   Provence. Ben gefascineerd   en  vraag  of ik naast  'm  mag zitten.   Het stoort 'm niet,  gelukkig . ik luister  en  observeer tegelijk. . Tijdens pauze   stel ik  vraag die op mijn lippen ligt : of hij met de ene hand akkoorden speelt en met de andere de noten? Zijn jawoord  klinkt    als muziek   in mijn oren.  Ik stap tevreden verder   omdat mijn muzikale kennis nog     intact is: yes ! Inge   Deconinck 

Fietsertje (Mercedes)

lenteweer lacht.   Hele buurt komt naar buiten, ook de eerste fietsertjes. Het kleinste kan net fietsen en valt   eventjes.  Ik stap mee tot bij  haar mama. Dan zegt Mercedes iets bijzonder  : mama ,  ik zal oppassen voor Inge! ben meteen  ontroerd. Inge Deconinck