Doorgaan naar hoofdcontent

Eerste sneeuw (Andrés; thomas en Mercedes)


 

Ochtendwandeling

in

zonlicht  

geeft    

hoop.


Aan  

overkant 

zwaait 

Mercedes. 


Broer  Andrés   

vertelt

 zusje

  wie ik

 ben.


Ik 

steek 

over

en

heb

gezellig gesprek 

met

hen




Even glijd ik

 bijna 

over

eerste sneeuw.

'k   Had ijsblokjes niet gemerkt.

bezorgd vraagt Andrés: gaat het?

ik ben meteen ontroerd      van de bezorgdheid.




of
hoe
kinderen
uit
de 
straat
gewoonweg
lichtpuntjes
zijn


inge   Deconinck 





Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Zwaantjes

Lentewandeling in park is altijd zalig. Als ik zwaan met kuikentjes zie, raak ik betoverd. Op bankje geniet ik van   ontroerend tafereel. Even   verder  m erk ik hoe   een zwaan 'n  vrouw  aanvalt. begrijp meteen waarom.  Ze had  'n kuikentje  gestolen Ik wil geen agressie uitlokken,  maar wijs haar toch  terecht. gelukkig droop ze af. ik had bijna ook geblazen   😎 Inge Deconinck
Een reactie posten
Meer lezen

Provence

    Het is zomerweer en markt.  Man speelt accordeon Ik voel me  in   Provence. Ben gefascineerd   en  vraag  of ik naast  'm  mag zitten.   Het stoort 'm niet,  gelukkig . ik luister  en  observeer tegelijk. . Tijdens pauze   stel ik  vraag die op mijn lippen ligt : of hij met de ene hand akkoorden speelt en met de andere de noten? Zijn jawoord  klinkt    als muziek   in mijn oren.  Ik stap tevreden verder   omdat mijn muzikale kennis nog     intact is: yes ! Inge   Deconinck 
Een reactie posten
Meer lezen

Fietsertje (Mercedes)

lenteweer lacht.   Hele buurt komt naar buiten, ook de eerste fietsertjes. Het kleinste kan net fietsen en valt   eventjes.  Ik stap mee tot bij  haar mama. Dan zegt Mercedes iets bijzonder  : mama ,  ik zal oppassen voor Inge! ben meteen  ontroerd. Inge Deconinck
Een reactie posten
Meer lezen