Kortrijkse babbels

even een babbel van december 2014: De chauffeur die me steeds brengt waar ik moet zijn is   anderstalig. , dacht dat ik bij de psychopaat moest zijn (lees osteopaat ).ik vertelde haar dit voorval en dadelijk en we ... lachten volop.. De    behandeling deed goed, ook wat ze zei, deed me goed: dat ik wel ijzersterk moest zijn om zoveel pijn te  dragen   .joepie: eindelijk iemand die inziet hoeveel pijn ik lijd! waar psychopaten niet goed voor zijn  ... . Inge Deconinck   

In het natuurrestaurant zegt een jongeman: dag Inge Ik antwoord meteen: dag Sam! Gelukkig kan ik nog best    namen onthouden Helaas ,wist ik de context niet meer Ik schaam me niet om dit te vragen. Hij antwoordt : van het revalidatie centrum, weet je nog?   Met mijn verstrooid hoofd zei ik: was je er ergotherapeut?     Neen ik zat in een rolstoel ,antwoordt hij  we klachten allebei om mijn warhoofd. Dan komt     alles terug in mijn broos brein    : Zijn grote tegenslag na een accident:  hij kon niet meer stappen. Zijn verhaal weer levendig en  onze boeiende babbels ook. We konden nu   eenmaal allebei niet zwijgen tijdens het revalideren Na keihard werken , kwam ie zover dat hij nu kon stappen het deed me goed 'm zo te zien blijkbaar merkte hij bij mij ook vooruitgang op en maakte een compliment wat zei hij?  dat ik v...

 na  een   ontmoeting    in Kaffee    Renée.,dwarrelt   deze email  in mijn box binnen: dag Inge, hier even met Marianne  ik heb net even jouw blog bekeken, er staan mooie en ontroerende teksten op. wat ben jij een kunstenares zeg! het tekstje over hoop heeft me deugd gedaan bij het lezen (ook de andere natuurlijk) tijdens onze korte babbel hadden we het over de kloteziekte fibromyalgie : wil je eens informeren bij je kennissen of er al dan niet een lotgenotenclubje in Kortrijk bestaat? Kwestie om eens onderling frustraties te kunnen uitspuwen en er achteraf mee kunnen lachen... namen van empathische dokters met kennis over fibro zijn ook meer dan welkom meteen heb je hiermee ook mijn e-mail adres ik hoop dat we elkaar nog eens terugzien  xx 

beeld; Susan Tuttle             Kom ik van de zangles terug  s tap naar de bushalte     Onderweg zie ik   Afrikaanse      hangjongeren Ze dansen speels     op en rond      een bank   Ze lijken zich af te vragen hoe ik zal reageren       Wat ik zeg hadden ze duidelijk niet verwacht. Ik zeg gewoonweg: bedankt voor de straatanimatie ! Inge Deconinck    

beeld: Yu mei Yu Alhoewel ik het gesprek niet zomaar op straat plukte, was het een Kortrijke babbel waard. een babbel van    mijn belevenissen die er toe doen.   ik mocht  telefoneren     naar iemand die  mijn       gitaar    naar Calais zou   kunnen    brengen. ik weet dat muziek troost  kan brengen.    en ik   kan één van mijn beide gitaren missen.     Ik bereidde mijn    gesprek voor. Onzeker omdat ik toch   opnieuw moest leren praten 5 jaar    geleden. onzekerheid die blijkbaar niet nodig was, achteraf gezien   Het gesprek meteen vlot. Ik sprak eerst Algemeen Nederlands. Nadat ik hoorde dat ik een West-Vlaming opbelde, verliep het nog vlotter. Leve het West-Vlaams!     ***   Mijn     gi...

beeld: Heidi Vanlerberghe Net als ik denk: nu het buiten    grijzer en kouder wordt, zal ik geen verhalen meer kunnen plukken op straat         Net dan spreken   twee studenten  me aan:    m evrouw, heb je even tijd voor een enquête?   Ze vragen het zo enthousiast dat ik meteen mijn jawoord geef     De enquête   gaat over ouder worden en zorg een onderwerp wat me gegoten zit en waarover ik door mijn ervaring toch het een en ander weet. Hun eerste vraag is:   wat is jouw leeftijd?   Ik ben nog geen écht oudje wat antwoordt: raad es! Ik zeg gewoonweg    dat ik 59 ben...   Beide studenten   nemen deze    enquête   heel enthousiast af.   ze   luisteren oprecht naar mijn life story. de jongeman zegt vol empathie      : life is not fair!   i...

beeld: An de Koninck op een hellend vlak    rolt kopje van tafel      &&      fietser passeert over een van de scherven scherf   brengt hem geen geluk wel een platte band dronk ik koffie verkeerd?   &&&

beeld: Marc Lemaitre bij       de bushalte valt hij     op. een man uit Afghanistan  of  elders in de    wereld. weemoedig zit hij  daar.   &   hij      schenkt me een vriendelijke blik. Ik glimlach terug. hij    wenkt me. Ik kom dichterbij. vermoed       dat hij     z 'n    verhaal kwijt wil.   klopt volkomen, blijkt later  .   &   Ik spreek hem toe in alle talen die ik ken: Nederlands, Engels Geen antwoord  dat  komt. & Ik   geef niet op en ontdek als  bij  wonder dat hij      Frans  begrijpt. helaas   kan hij   niet meer praten tranen  rollen         over zijn wangen   in gebarentaal laat hij     me v...

    zon werpt haar blik op een pleintje ze   schijnt vrolijk         Ik werp mijn blik en mijn luisterend     oor op   musicerende man prachtige zangstem swingende muziek een gitaar zien en niet kunnen bespelen arm nog pijnlijker in een kortverhaal kom ik  op verhaal       Hij zingt een lied voor me: https://www.youtube.com/watch?v=zmwue6Jq4KA even vergeet ik mijn misère onder de muzikale zon  op mijn lippen    muzikale   glimlach   Inge Deconinck                    

beeld: Roberto Barbierato     onderweg     vaak ‘geweldige’ fietsers waarvan ik soms bang ben ze maaien me net vaak bijna   van de weg af echte wielerterroristen verdomd   toch och en och        onlangs  gelukkig     een   écht geweldige fietser: ik   wacht reeds te lang  aan het zebrapad om over te steken geen automobilist vriendelijk   om me over te laten   och en och   yes en yes! fietser stopt zomaar plaats snel zijn fiets tegen de gevel van een   huis helpt me de straat over       deze echt ‘geweldige 'fietser    krijgt      dit kortverhaal als dank Inge Deconinck  

beeld: Roberto Barbierato     koffie op een terras muzieknoten hoorbaar dichtbij nieuwsgierig naderen en muzikanten uit Londen ontmoeten luistergenot tonen met een glimlach en wat centen       een gitaar leunt tegen een    bank    vanbinnen huil  ik   kom kort      op verhaal    spontaan neemt een van de muzikanten mijn gezonde    hand vast zegt terecht   it must be hard, madam      een muzikaal moment dat mijn dag opluistert;, yes! Inge Deconinck  

Op dVeemarkt  lopen en     meteen  straatanimatie  zien     man speelt uitbundig  trucjes met   diabolo     het tafereel versiert mijn stad. betovert me even     hij    vertelt   een mooi verhaal:   komt van Lille met de fiets naar Kortrijk is hier leuker optreden dan in eigen stad hij jongleert verder   Hij is geld waard Ik geef er      ‘m dan ook wat       Inge Deconinck  

beeld: AN DE KONINCK   op  een hete zomerdag wandel  ik in mijn buurt iets bijzonders zie iets bijzonders neen;ik heb geen zonneslag zie twee vrouwen hun paard uitlaten net zoals je met een hond zou doen hun paard aan een touw ze wandelen zomaar gezellig op de stoep uit interesse spreek ik ze aan. Ze doen dit blijkbaar vaak liefst in het park maar daar werden ze wandelen gestuurd nu wandelen ze op de stoep  en    op straat paarden zijn mijn lievelingsdieren vandaar spreek ik wens uit: mag ik het paard aaien alsjeblieft? de twee vrouwen knikken vriendelijk insgelijks Ik aai het paard wauw een gelukzalig moment van top tot teen voelbaar  wauw en wauw! op roze wolkjes draaf ik naar huis Inge Deconinck 

beeld: Marc Lemaitre       een fietser rijdt me voor de vierde keer in een week bijna    omver ik schrik             hij roept: niet bang zijn mevrouw!         hij vermoedt dat ik bang ben omwille van zijn origine hij komt van Turkije           ik maak duidelijk dat ik niet bang ben maar ik me rot schrok om mijn mank zicht             hij rent een bakker binnen in de Zwevegemstraat         trakteert me op  Turks gebak  Inge Deconinck