Doorgaan naar hoofdcontent

Kaffee renée


 na  een   ontmoeting    in Kaffee    Renée.,dwarrelt   deze email
 in mijn box binnen:

dag Inge,
hier even met Marianne 
ik heb net even jouw blog bekeken, er staan mooie en ontroerende teksten op.
wat ben jij een kunstenares zeg!
het tekstje over hoop heeft me deugd gedaan bij het lezen (ook de andere natuurlijk)
tijdens onze korte babbel hadden we het over de kloteziekte fibromyalgie : wil je eens informeren bij je kennissen of er al dan niet een lotgenotenclubje in Kortrijk bestaat? Kwestie om eens onderling frustraties te kunnen uitspuwen en er achteraf mee kunnen lachen...
namen van empathische dokters met kennis over fibro zijn ook meer dan welkom
meteen heb je hiermee ook mijn e-mail adres
ik hoop dat we elkaar nog eens terugzien 
xx


Reacties

Populaire posts van deze blog

Zwaantjes

Lentewandeling in park is altijd zalig. Als ik zwaan met kuikentjes zie, raak ik betoverd. Op bankje geniet ik van   ontroerend tafereel. Even   verder  m erk ik hoe   een zwaan 'n  vrouw  aanvalt. begrijp meteen waarom.  Ze had  'n kuikentje  gestolen Ik wil geen agressie uitlokken,  maar wijs haar toch  terecht. gelukkig droop ze af. ik had bijna ook geblazen   😎 Inge Deconinck

Provence

    Het is zomerweer en markt.  Man speelt accordeon Ik voel me  in   Provence. Ben gefascineerd   en  vraag  of ik naast  'm  mag zitten.   Het stoort 'm niet,  gelukkig . ik luister  en  observeer tegelijk. . Tijdens pauze   stel ik  vraag die op mijn lippen ligt : of hij met de ene hand akkoorden speelt en met de andere de noten? Zijn jawoord  klinkt    als muziek   in mijn oren.  Ik stap tevreden verder   omdat mijn muzikale kennis nog     intact is: yes ! Inge   Deconinck 

Fietsertje (Mercedes)

lenteweer lacht.   Hele buurt komt naar buiten, ook de eerste fietsertjes. Het kleinste kan net fietsen en valt   eventjes.  Ik stap mee tot bij  haar mama. Dan zegt Mercedes iets bijzonder  : mama ,  ik zal oppassen voor Inge! ben meteen  ontroerd. Inge Deconinck